top of page
Αλλαντικά: Πανδαισία γεύσεων

Με τον όρο  "αλλαντικά" περιγράφουμε όλα εκείνα τα προϊόντα κρέατος (συνήθως από χοιρινό αλλά και από μοσχαρίσιο κρέας, κοτόπουλο ή γαλοπούλα) που έχουν συντηρηθεί με το αλάτισμα, το μαγείρεμα, τη γήρανση, το κάπνισμα, την καρύκευση, την ξήρανση.

 

Οι κονσέρβες δεν ανήκουν στα αλλαντικά. Στα αλλαντικά ανήκει το σαλάμι, το ζαμπόν,  τα λουκάνικα, η πάριζα, η μορταδέλα και άλλα πολλά.

 

Τα αλλαντικά είναι τροφές πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά και  βιταμίνες. 50 γρ ζαμπόν περιέχουν την ίδια ποσότητα πρωτεΐνης με 100 γρ μπούτι κοτόπουλο. Μεταλλικά στοιχεία όπως κάλιο, νάτριο, ασβέστιο και σίδηρος επίσης συναντώνται σε σημαντικές ποσότητες στα αλλαντικά. Τέλος πολλά αλλαντικά αποτελούν πηγές νιασίνης και θειαμίνης καθώς και άλλων βιταμινών της  ομάδας Β.

 

Διατηρούνται για μεγάλο διάστημα στο ψυγείο και πολλά από αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε ωμά είτε μαγειρεμένα, χωρίς να χάσουν τα θρεπτικά τους συστατικά.

 

Η διατροφική αξία των αλλαντικών με ελαιόλαδο

Πηγή: logodiatrofis.gr

Η πυραμίδα της ισορροπημένης διατροφής χαρακτηρίζεται από ποικιλία τροφίμων, όπου το καθένα έχει τη δική του σημασία για την ανθρώπινη υγεία. Όλα τα τρόφιμα κατέχουν μία ειδική θέση στο καθημερινό διατροφολόγιο, αλλά και στις διάφορες κοινωνικές περιστάσεις, οι οποίες ολοκληρώνονται πολλές φορές με ένα καλό γεύμα ή δείπνο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα αλλαντικά, τα οποία δίνουν μία ξεχωριστή «γευστική πινελιά», είτε από μόνα τους, είτε ως συνοδευτικό του κρασιού, είτε προστιθέμενα στις διάφορες σαλάτες, είτε σε λαχταριστές συνταγές με ζυμαρικά.

 

Ωστόσο, τα αλλαντικά για πολλούς θεωρούνται μία «απαγορευμένη» απόλαυση, πλούσια σε θερμίδες και βλαβερά κορεσμένα, «κακά», λιπαρά. 

 

Όμως, πόσο πραγματική είναι η παραπάνω διαπίστωση; Μπορούμε να τρώμε αλλαντικά; Πόσο συχνά; Και αν ναι τι μας προσφέρουν; Τι αλλαντικά να προτιμάμε και με ποιον τρόπο μπορούμε να τα εντάξουμε στις διατροφικές μας συνήθειες; Είναι μερικά από τα ερωτήματα που θα μπορούσαν να μας απασχολούν στην περίπτωση που επιθυμούμε ποικιλία στη διατροφή μας. 

 

Η βιομηχανία τροφίμων αναγνωρίζοντας ότι τα αλλαντικά αποτελούν αγαπημένη γεύση μικρών και μεγάλων, καθώς επίσης και την αυξημένη ανάγκη για κατανάλωση τροφίμων που προάγουν την ανθρώπινη υγεία προχώρησε στην παραγωγή αλλαντικών με ελαιόλαδο. Το διατροφικό πλεονέκτημα των αλλαντικών με ελαιόλαδο είναι ότι παράγονται από κρέας υψηλής ποιότητας, στο οποίο υποκαθίσταται το ζωικό λίπος από εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, παράγοντας αλλαντικά χαμηλά σε κορεσμένα («βλαβερά») λιπαρά και με αυξημένο ποσοστό μονοακόρεστων λιπαρών. 

 

Τα τελευταία είναι γνωστό ότι παρέχουν πολυάριθμα οφέλη για τον ανθρώπινο οργανισμό και την υγεία της καρδιάς. Αξίζει να σημειωθεί, ότι αυτή η πρωτοβουλία της βιομηχανίας τροφίμων να παράγει αλλαντικά με ελαιόλαδο ευθυγραμμίζεται με τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για αντικατάσταση στη ανθρώπινη διατροφή των περισσοτέρων κορεσμένων (βλαβερών) λιπαρών με μονοακόρεστα φυτικά έλαια, όπως είναι το ελαιόλαδο. 

 

Επιπλέον, τα αλλαντικά με ελαιόλαδο αποτελούν πηγή πρωτεΐνών υψηλής βιολογικής αξίας, οι οποίες είναι τα απαραίτητες για τη δομή, την ανάπτυξη και τη λειτουργία των κυττάρων, καθώς επίσης παρέχουν ενέργεια στον οργανισμό και συντελούν στη μυϊκή ενδυνάμωσή του.

 

Επιπλέον τα αλλαντικά με ελαιόλαδο παρέχουν σίδηρο, αλλά και βιταμίνη Β12, θρεπτικά συστατικά τα οποία ανευρίσκονται σε ζωικά κυρίως τρόφιμα. 

 

Τέλος σχετικά με τη γεύση τους, τα αλλαντικά με ελαιόλαδο ταιριάζουν απόλυτα σε μία πληθώρα συνταγών, όπου ενισχύουν τη γευστική απόλαυση παρέχοντας όλα τα θρεπτικά οφέλη των μονοακόρεστων λιπαρών οξέων του ελαιολάδου, των πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας, του σιδήρου και της βιταμίνης Β12.

 

Μερικές απολαυστικές ιδέες, όπου μπορούν να χρησιμοποιηθούν αλλαντικά με ελαιόλαδο αποτελούν οι ακόλουθες: 

Τοστ ή πίτα αραβική με τυρί, γαλοπούλα με ελαιόλαδο, μαρούλι, ντομάτα

Πράσινη σαλάτα με τοματίνια, μοτσαρέλα & γαλοπούλα με ελαιόλαδο

Ζυμαρικά ολικής αλέσεως με σάλτσα ντομάτας & βασιλικό & γαλοπούλα με ελαιόλαδο.

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά

Στα αλλαντικά το είδος του κρέατος που συμμετέχει, η αναλογία κρέατος με λίπος, το πόσο χοντροκομμένο είναι το κρέας, ο τρόπος διατήρησης, και τέλος τα καρυκεύματα που χρησιμοποιούνται, έχουν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία πολλών ειδών αλλαντικών. Μπορούμε να τα χωρίσουμε σε βραστά, που γίνονται με θέρμανση, και σε αέρος, που είναι όσα γίνονται με ζύμωση η οποία τους δίνει ξινή γεύση. Τέλος, υπάρχουν αλλαντικά που είναι από ολόκληρα κομμάτια κρέατος, όπως το ζαμπόν.


Ανάλογα με τον τρόπο κατανάλωσης μπορούν να χωριστούν σε δυο μεγάλες ομάδες. Αυτά που τρώγονται κρύα και αυτά που τρώγονται ζεστά. Γενικά τα βραστά συνδυάζονται αρκετά καλά με το κόκκινο κρασί χάρη στο λίπος που περιέχουν. Τα αέρος, αντίθετα, λόγω της μεγάλης οξύτητας, αποτρέπουν από το να συνοδέψουμε με το κρασί. Αν επιμένετε χρησιμοποιήστε ένα λευκό κρασί με όσο το δυνατό μεγαλύτερη οξύτητα.


Η μορταδέλα λόγω της κανέλας που περιέχει και το πατέ έχουν καλή αρμονία με τα λευκά κρασιά και πολύ μεγάλη με τα κόκκινα. Τα λουκάνικα φρανκφούρτης όπως και τα χωριάτικα έχουν πολύ καλή αρμονία τόσο με τα λευκά όσο και τα ερυθρά κρασιά. Το ίδιο καλή αρμονία έχει το πατέ και το ζαμπόν με πράσινο πιπέρι, ιδιαίτερα με ερυθρά κρασιά. Το ζαμπόν που είναι ένα από τα κατεξοχήν καταναλώσιμα αλλαντικά, συνδυάζεται με τα λευκά κρασιά.

 

Ιδανικοί συνδυασμοί

Το δικό μας ελληνικότατο παράδειγμα, η φέτα με το καρπούζι, είναι ίσως το χειρότερο παράδειγμα παντρέματος φρούτου με τυρί. Αλλά πατάει και αυτό στην βασική αρχή που έφερε τα φρούτα και τα αλλαντικά κοντά. Αυτό το συμπλήρωμα της πιπεράτης γεύσης ενός τυριού κι ενός αλλαντικού με τη δροσερή επίγευση ενός φρούτου.

 

Γι'αυτό άλλωστε τα αλλαντικά και τα τυριά που θα δεις παρακάτω έχουν έντονη και ιδιαίτερη γεύση (αντί για κάποιο ξενέρωτο ζαμπόν). Γι' αυτό και τα φρούτα που ακολουθούν είναι δροσερά (και κυρίως καλοκαιρινά) φρούτα.

 

Σας προτείνουμε μερικούς δοκιμασμένους συνδυασμούς. Ξεκινήστε με αυτόν που σας ιντριγκάρει περισσότερο και αν σας αρέσει, είναι σίγουρο ότι θα τους δοκιμάσετε όλους...

 

Σύκο με κάποιο πικάντικο σαλάμι

Αυτή η φαγούρα που προκαλεί το σύκο στον ουρανίσκο σε συνδυασμό με το κάψιμο του σαλαμιού, θα σε ξενίσει αλλά θα σε ικανοποιήσει. Σύκα κομμένα στην μέση και τυλιγμένα με ένα μεγάλο σε διάμετρο μιλανέζικο σαλάμι, ιδανικά πιπεράτο. Πολλοί χρησιμοποιούν και αποξηραμένα σύκα, αν δεν βρίσκουν φρέσκα

 

Πράσινο σταφύλι με παρμεζάνα

Στο εξωτερικό συνδυάζουν κυρίως τα κόκκινα σταφύλια (αυτά έχουν, αυτά τρώνε) με γαλλικά και ιδιαίτερα βρωμερά τυριά. Δεν υπάρχει όμως πιο ιδανικός συνδυασμός από τη δροσιά ενός καλά παγωμένου πράσινου σταφυλιού με μερικά βραχάκια παρμεζάνας ή μερικά κομμάτια ελληνικής γραβιέρας. Η αλμύρα του τυριού ξεπλένεται από ένα από τα πλέον δροσερά φρούτα του καλοκαιριού.

 

Πεπόνι με προσούτο

Είναι τόσο γνωστό που θα το έχετε δοκιμάσεις σε κάποιο σπιτικό πάρτυ ή κάποια δεξίωση. Για το συγκεκριμένο συνδυασμό όμως είναι απαραίτητα 2 στοιχεία. Το prosciutto crudo να έχει κοπεί το πολύ μερικές ώρες πριν το σερβίρισμα και να “ντύνει” το παγωμένο πεπόνι μερικά λεπτά πριν βγει στο πιάτο. Πολλοί ετοιμάζουν αυτό το πιάτο από το πρωί της δεξίωσης με αποτέλεσμα το prosciutto να ξεραίνεται και να χάνει τη γεύση του και το πεπόνι να χάνει τα υγρά του πάνω στο αλλαντικό.

 

Αχλάδι με κάποιο μαλακό τυρί

Το αχλάδι αν και διακρίνεται για την σχετικά γλυκιά του γεύση, δεν θέλει δίπλα του ένα πολύ αλμυρό τυρί, γιατί είναι σχετικά “ζεστό” σαν φρούτο. Ταιριάζει όμως υπέροχα με μαλακά ή μπλε τυριά, όπως το Stilton, το Epoisses, το Camembert και το Roquefort. Ίσως ο πιο δύσκολος συνδυασμός από όλους μιας και αυτά τα τυριά είναι πιο δύσκολο να σου αρέσουν. Ούτε το αχλάδι είναι πολύ πιθανό να είναι το αγαπημένο σου φρούτο. Μία δοκιμή θα σε πείσει.

 

Καρπούζι με φέτα

Αντί για προσούτο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φυσικά λίγη bresaola ή ακόμα καλύτερα ένα ισπανικό jamon. Σαλάμια υπάρχουν αρκετά για να διαλέξετε εκείνο που σας ταιριάζει γευστικά. Οποιοδήποτε πιο αδιάφορο αλλαντικό όπως ζαμπόν και γαλοπούλα δεν συνιστώνται.

 

Καλή όρεξη...

bottom of page